Derin Devlet-1

Birinci Basım EKİM 2005

İleri Yayınları

ÖNSÖZ YERİNE

Görünmeyen Hükümet CIA

Bugün Amerika Birleşik Devletleri’nde iki hükümet var. Biri görünen, diğeri görünmeyen. Birinci Hükümet; yurttaşların gazetelerden, çocukların yurttaşlık bilgisi kitaplarından öğrendikleri hükümettir. İkincisi ise; Soğuk Savaşta, ABD’nin politikasını yürüten birbiri içine geçmiş, gizli mekanizmadır. Bu ikincisi, istihbarat toplar, casusluk yapar ve bütün dünyada gizli harekât planlar ve bu planları uygular.

Görünmeyen hükümet, resmi bir kuruluş değildir. Bu, görünen hükümetin birçok kısımlarından alınarak bir araya getirilmiş bireylerden ve örgütlerden kurulu dağınık ve şekilsiz bir topluluktur. Merkezi haber Alma bu topluluğun kalbi olmakla birlikte, görünmeyen hükümet, sadece CIA’dan ibaret değildir. İstihbarat ailesi diye biline 9 örgütle de (Milli Güvenlik Kurulu, Savunma Haber Alma Örgütü, Milli Güvenlik Örgütü, Kara Kuvvetleri istihbaratı, Deniz Kuvvetleri İstihbaratı, Hava Kuvvetleri İstihbaratı, Dışişleri Bakanlığı Haber alma ve Araştırma Bürosu, Atom Enerji Komisyonu, Federal Araştırma Bürosu) sınırlı değildir.

Görünmeyen hükümet, görünüşte diğer hükümetin normal kısımları gibi gelen birçok birim, örgüt ve bireyleri de içine alır. Dıştan özel gibi görünen ticaret şirketleri ya da kurumları, görünmeyen hükümetin birer organı olabilir. Bir bakıma yeni yeni farkına varılan gerçek şudur ki, bu görünmeyen hükümet 190 Milyon Amerikalının hayatına şekil verir. Barış, savaş gibi ana kararlar halkoyunun bilgisi dışında alınmaktadır.

İstihbarat ağı, 1964’te, aşağı yukarı 200 Bin kişi kullanan ve bir yılda birkaç milyar dolar harcayan büyük ve gizli bir organı oluşturur. 1947 yılında çıkan Milli Güvenlik yasası, Allen Dules’ın sözleriyle, ‘’İstihbaratımıza hükümet içerisinde öyle bir yer verilmiştir ki, buna dünyanın başka bir hükümetinde rastlamak mümkün değildir’’.

Bu büyüklüğü ve gizliği nedeniyle görünmeyen hükümet bazı kuşku ve eleştirilerin hedefi olmuştur. Eski Başkan Harry S.Truman da dahil, birçok ileri gelen senatör ve devlet adamı, bu kuruluşu kendine özgü dış politika yürütmek ve başkanlıktan yetki almaksızın başka ülkelerin işlerine karışmakla suçlamıştır.

Görünmeyen hükümet hakkında hemen hemen hiçbir şey bilmeyen Amerikan halkı, bu suçlamaları değerlendirecek durumda değildir. Bu kuruluşun memur kadroları gizli, faaliyetleri ondan da gizlidir. Bütçesi diğer ödenekler arasına saklanmıştır. Kongre, görünmeyen hükümete verdiği paranın ne miktarını bilir, ne de ne yolla harcandığını. Bir avuç kongre üyesine, bu kuruluş, ara sıra bilgi veriri. Ama bu kongre üyeleri bile, bu kuruluşun çalışmaları hakkında pek az şey bilirler.

Dış ülkelerin başkentlerinde, sözde, Amerikan elçileri, Amerikan Cumhurbaşkanının en yüksek temsilcisidir ve bunlara görünmeyen hükümetin ajanlarını denetleme yetkisi verilmiştir. Ama bütün bunlar mümkün olabilmekte midir? Ajanlar kendi muhabere kanallarını ve şifrelerini kullanmaktadırlar. Elçilerin yetkisi ise, Senato Komitesi’nce, ‘’nazik bir hayal’’ diye nitelendirilir.

Amerika dahilinde hukuken araştırma yetkisi FBI’ındır, ama CIA’nın birçok büyük kentlerde büroları vardır. Radyo istasyonlarından tutun da, deniz nakliyat şirketlerine, üniversitelere kadar çeşitli işlerle ve kuruluşlarla yakından ilgilenmektedirler.

Görünmeyen hükümeti birçok kimse Ulusal Güvenlik Kurulunun yönetimi altında zanneder. Oysa, gerçekte, aldığı kararların çoğunluğu bu kurulda görüşülmemiştir bile. Bu kararlar, adı fısıltıyla söylenen bir topluluktan çıkar. Kaç Amerikalı, ‘’Özel Grup’’un (54/12 grubunun) adını duymuştur. Bu grubun adı da, varlığı da, görünmeyen hükümetin iç çevreleri dışında bilinmez. Görünmeyen hükümet ile ilgili önemli kararlar Özel Grup adıyla bilinen komite tarafından verilir. Bu komitemin yapısı, küçük değişiklikler gösterse de, üyeler genellikle şu kimselerden ibarettir; Merkezi İstihbarat Müdürü, Dışişleri Başkanlığı Müsteşarı (ya da yardımcısı), Savunma Bakanı ve Müsteşarı, Kennedy ve Johnsan idareleri zamanında Özel Grup’da Cumhurbaşkanlığı temsilcisi, McGeorge Bundy idi. Diğer üyeler ise sırasıyla; McCone, McNamara, savunma Müsteşarı Roswell Gilpatric, Dışişleri müsteşarı U.Alexis Johnson idi.

Özel Grup Eisonhower zamanında başkanlığın 54/12 nolu gizli emirleriyle kurulmuştur ve bugün bile ‘’54/12 grubu’’ diye anıldığı olur. Bu grup, görünmeyen hükümetin, beyni gibidir ve istihbarat topluluğunda bile grubun varlığından pek az kişinin haberi vardır. Özel Grup haftada bir kez toplanır ve Birleşik Devletler İstihbarat Kurulu’nun kararına bırakılması doğru görülmeyen fazla önemişler üzerine karar verir. ABD’ni ve bazen de bütün dünyayı savaşa sürükleyebilecek kararlar işte bu birkaç kişinin oluşturduğu grup tarafından alınır.

CIA’cıların kendi politikalarını hiçbir zaman kendilerinin kararlaştırmadıklarını, daima daha üstün bir otoritenin emirleriyle söylemelerinin nedeni işte bu gruptur. Allen Dulles bir keresinde ‘’CIA şimdiye kadar hiçbir kimseyi ya da hükümeti kendi dışında daha yüksek hükümet makamının izni olmadan desteklememiştir’’  demişti. Ortalama bir vatandaş için Dulles’in bu ifadesi, tehlikelerle dolu bir gizli harekatın her yönünü, objektif bir ölçüyle tartışmak için toplanan kabineyi, Ulusal Güvenlik Konseyini ya da Özel Cumhurbaşkanlığı Komisyonunu akla getirir. Oysa gerçek şudur ki; bu çeşit kararlarının bazıları, öteki hükümet komitelerinin izledikleri yöntem ve kurallar dışında, tamamen gayrı resmi olarak alınmıştır. Üstelik ülkenin kaderi üzerinde etkisi olan bu kararlar dıştan ve tarafsız hiçbir eleştiriye ya da iktidarlarını genişletmek gibi insani zaaflardan uzak bulunduklarını iddia etmek mümkün müdür?

Başkan yardımcısı, hukuken, Ulusal Güvenlik Kurulunun üyesi olduğu halde, Özel Grubun toplantılarına katılamaz. Başkan yardımcısı Lyndon B.Johnson, belki de kendinden öncekilerden çok daha fazla sınırları biliyordu, ama görünmeyen hükümetle ancak Birleşik Devletleri’n 36.Cumhurbaşkanı olarak yemin ettikten sonra gerçekten içli dışlı olabilmiştir.

Göreve başladı 23 Kasım 1963 günü, Kennedy’nin Özel Grup ile şahsi temsilcisi McGeorge Bundy, yeni başkanı, Beyaz Saray’ın bodrum katındaki gizli durum odasına götürdü. Burada, gizli haritaların, elektronik aygıtların ve muhabere araçlarının arasında, görülmeyen hükümetin başı Merkezi Haber Alma Müdürü ve Özel Grubun üyesi John Alex McCone, yeni Başkana gerekli bilgileri verdi. Jaohnson görünmeyen hükümeti kimin yönettiğini bildiği, çalışmalarının çoğundan haberdar olduğu halde, ancak o gün, örgütü ve sırlarını öğrenebildi.

Bu kitapta, ulusal güvenliğin sınırları içinde kalmak üzere görünmeyen hükümetin yapısını, kuruluşunu ve gücünü belirlemeye çalıştık. Kullandığımız malzemenin çoğu başka yerlerde basılmamış olmakla birlikte, niyetimiz bir teşhir değildir. Amerikan halkının parasıyla çalışan bu bakımdan da tanımakta haklı olduğu gizli bir Amerikan kuruluşunu anlatmak istiyoruz.

Bu kitabın ana ilkesi, soğuk savaş sırasında bile, Amerikan Hükümetinin, Bağımsızlık Beyannamesindeki sözlere uyarak, ‘’Yöneticilerin rızasına’’ dayanması zorunluluğudur. Bu razı olmanın anlamlı olabilmesi için, yönetilenlerin neye razı olduklarını öğrenmeleri gerekir.

Bu gizli hükümet ne dereceye kadar Amerikan sistemi ile uzaklaşmaktadır ya da onun korunması için gereklidir. Zamanla, korumaya çalıştığı kuruluşların özelliklerini değiştirecek midir? Eğer Amerikalılar bu sorulara karşılık vermeye çalışacaklarsa, önce bu gizli hükümetin ne olduğunu daha yakından bilmeleri gerekir.